UNSW araştırmacıları, insan retinasına güneş panelleri yerleştirerek görme yeteneğini yeniden kazanma yöntemlerini incelemektedir. Bu teknoloji tedavisi, çözümsüz görülen hastalıklara potansiyel bir çözüm sunabilir.
Nöroprotezler, yani kaybedilen işlevleri geri kazandırmak amacıyla sinir sistemi ile etkileşime geçen tasarımıyla dikkat çeken cihazlar, yaşam kalitesini önemli ölçüde iyileştirme potansiyeline sahiptir. Son yıllarda bu alandaki çalışmaların sayısında artış gözlenirken, araştırmacılar devrimsel bir yöntem üzerinde çalıştıklarını ve aynı zamanda önemli bir fikir geliştirdiklerini duyurdular. New South Wales Üniversitesi (UNSW) araştırmacıları ise insan retinasına güneş panelleri yerleştirerek görme yeteneğini yeniden sağlama amacını taşıyor.
İnsan Gözüne Güneş Panelleri Yerleştirilecek
Nöroprotezler, yani kaybedilen işlevleri geri kazandırmak amacıyla sinir sistemi ile etkileşime geçen tasarımıyla dikkat çeken cihazlar, yaşam kalitesini önemli ölçüde iyileştirme potansiyeline sahiptir. Son yıllarda bu alandaki çalışmaların sayısında artış gözlenirken, araştırmacılar devrimsel bir yöntem üzerinde çalıştıklarını ve aynı zamanda önemli bir fikir geliştirdiklerini duyurdular. New South Wales Üniversitesi (UNSW) araştırmacıları ise insan retinasına güneş panelleri yerleştirerek görme yeteneğini yeniden sağlama amacını taşıyor.
İnsan gözünü taklit eden teknolojiler, aslında hepimizin cebinde bulunan kamera sensörleri ile zaten mevcut. Ancak bu sensörleri çalıştırmak için enerji gerekmektedir. Bu nedenle, kamera sensörünü göz bebeğine yerleştirmek, onu sürekli çalışır durumda tutmak açısından büyük bir zorluk teşkil etmektedir. Öte yandan, ışığı doğrudan enerjiye dönüştürebilen teknolojilere de sahibiz: Fotovoltaik paneller.
UNSW araştırmacısı ve fotovoltaik alanında uzmanlaşmış mühendis Dr. Udo Roemer, görsel bilgiyi beyne iletmek amacıyla hasar görmüş fotoreseptörleri atlayabilecek biyomedikal implantları kullanmayı düşünmektedir. Roemer’e göre, retinadaki biyomedikal implantlar, hasar görmüş fotoreseptörlerin yerini alabilir. Bu amacı gerçekleştirmenin bir yolu olarak, elektrotları kullanarak insanların küçük bir noktayı görmesini sağlayacak voltaj atımları oluşturmak bulunmaktadır.
Bu teknolojide, ilgili denemeler çoktan yapılmış olsa da esas sorun gözün içine kabloların yerleştirilmesi, ki bu karmaşık bir prosedürdür. Bu noktada, göz küresine bağlı küçük güneş panelleri devreye girer. Bu paneller doğal olarak kendi kendine çalışır ve taşınabilir olabilir, böylece gözün içine kablolar ve teller yerleştirme ihtiyacını ortadan kaldırabilir.
Dr. Roemer, görme yetisinin yeniden kazanılmasına yardımcı olan güneş hücrelerini inceleyen ilk kişi değil. Ancak silikon tabanlı olanlara odaklanmak yerine, dikkatini galyum arsenit ve galyum indiyum fosfit gibi diğer yarı iletken malzemelere yönlendirdi, çünkü bu malzemeler üzerinde ayarlamalar yapmak daha kolaydır. Ayrıca, silikon kadar ucuz olmasa da, güneş enerjisi endüstrisinde daha verimli güneş panelleri yapmak için kullanılmaktadırlar.
Dr. Roemer, gerekli voltaja ulaşmak için bir değil, en az üç güneş hücresine ihtiyaç duyulacağını belirtiyor: “Fotoreseptörleri pikseller olarak hayal ederseniz, beyne yeterli voltajı göndermek için gerçekten üç güneş hücresine ihtiyacımız var. Bu yüzden bunu başarmak için onları nasıl üst üste dizebileceğimize bakıyoruz. Silikon ile bu zor olurdu, bu yüzden çok daha kolay olan galyum arsenide geçtik.”
