Buzullar, dünya yüzeyindeki tatlı suyun yaklaşık %70’ini barındırıyor ve dağlık bölgelerde milyonlarca insan için hayati bir su kaynağı oluşturuyor. Eriyen buzullar, nehirleri, gölleri ve yer altı su kaynaklarını besliyor. Ayrıca, güneş ışığını yansıtarak gezegenin soğumasına katkıda bulunuyor ve küresel sıcaklıkların dengede kalmasına yardımcı oluyor.
Himalayalar, And Dağları ve Alpler gibi büyük buzul alanları, tarım, içme suyu ve hidroelektrik enerji üretimi için kritik öneme sahip. Ancak buzul erimesi, bu bölgelerde su tedarikini tehdit etmekte ve milyonlarca insan için ciddi riskler oluşturmakta.
Küresel sıcaklıkların artmasıyla birlikte buzullar hızla küçülmekte ve su döngüsü daha öngörülemez hale gelmektedir. Birleşmiş Milletler verilerine göre, son 20 yılda buzul erime hızı iki katına çıkmış durumda ve birçok buzul kütlesi 2100 yılına kadar tamamen yok olma tehlikesiyle karşı karşıya.
1900 yılından bu yana deniz seviyesi yaklaşık 20 cm yükselmiştir ve bu artışın başlıca nedenlerinden biri eriyen buzullardır. Buzulların erimesi, su seviyelerini artırmakla kalmayıp, nehirlerin akış düzenini de değiştirmektedir.
Buzulların hızla erimesi, küresel ölçekte birçok sorunu beraberinde getiriyor. Yaklaşık 2 milyar insan, içme suyu, tarım ve enerji üretimi için buzul sularına bağımlıdır. Buzulların erimesi, su kaynaklarının azalmasına, deniz seviyelerinin yükselmesine ve kıyı bölgelerindeki milyonlarca insanın sel riskiyle karşı karşıya kalmasına yol açmaktadır.
Tatlı su ekosistemleri de buzul erimesinden etkilenmekte, bu durum biyoçeşitliliği tehdit etmekte ve aşırı hava olaylarının sıklığını artırmaktadır.
Birleşmiş Milletler, buzulların korunması ve küresel su krizine karşı önlem alınması için sera gazı emisyonlarının azaltılması, su yönetiminin güçlendirilmesi, iklim değişikliğine uyum sürecinin hızlandırılması ve ekosistem restorasyonu gibi adımların önemine vurgu yapmaktadır.